Aan de hand van werken als de film 'The Matrix' uit 1999 vergelijken we de aantrekkingskracht van virtual reality met de intrinsieke waarde van de realiteit en leggen we uit waarom het belangrijk is om voor de realiteit te kiezen. Bespreek waarom ontsnappen naar de virtuele realiteit een slechte keuze is en het belang van vrije wil en het oplossen van problemen in de echte wereld.
De film 'The Matrix', uitgebracht in 1999, begint met het schokkende idee dat de realiteit waarin we leven een virtuele realiteit kan zijn, gecreëerd door een computerprogramma. De film deed het publiek diep nadenken over de grenzen tussen echte en virtuele realiteit. Dit idee van virtual reality is terug te vinden in veel andere media, zoals de films Vanilla Sky en Inception, waarin het motief van dromen wordt gebruikt. De droomsetting in deze films is vergelijkbaar met virtual reality in die zin dat het een nieuwe realiteit is die een opvallende gelijkenis vertoont met het dagelijks leven. Uit bovenstaande filmpjes over virtual reality blijkt dat mensen erg geïnteresseerd zijn in virtual reality. Deze interesse groeit alleen maar met de ontwikkeling van de technologie, en naarmate virtual reality-technologie steeds beter in staat wordt om ervaringen te bieden die op de werkelijkheid lijken, raken mensen steeds meer ondergedompeld in het concept.
Deze mediarepresentaties van virtuele realiteit stellen vaak een virtuele realiteit voor die beter is dan de echte. Dit gaat vaak gepaard met een optimistische kijk op de manier waarop de technologie zal evolueren. De verschillende scenario’s van hoe virtual reality het menselijk leven kan veranderen weerspiegelen onze verwachtingen en zorgen over de toekomst. In de bovenstaande films zijn sommige mensen die geconfronteerd worden met de problemen en absurditeiten van de werkelijkheid niet in staat het gewicht van de werkelijkheid te dragen en te ontsnappen naar de virtuele werkelijkheid. In de film 'The Matrix' is er een scène waarin Cypher, die door de machines een comfortabel leven in de Matrix werd beloofd, de hoofdpersonen verraadt en zijn metgezellen neerschiet met een pistool. In de film 'Vanilla Sky' vindt de hoofdpersoon, gefrustreerd door zijn gezichtsblessure, plaatsvervangende voldoening in zijn dromen. Wanneer we personages deze keuzes zien maken onder het gewicht van de overweldigende realiteit, kunnen we in de verleiding komen om ze met onze eigen realiteit te vergelijken en te ontsnappen.
Ontsnappen naar de virtuele realiteit is echter misleidend. Virtuele realiteit is al inherent verschillend van de werkelijkheid omdat het virtueel is. Dit blijkt uit de grote waarde die de maatschappij aan authenticiteit hecht. Authenticiteit en namaak lijken op het eerste gezicht op elkaar, zelfs voor experts, maar de maatschappij kent er een enorm waardeverschil tussen. Dit komt omdat authenticiteit de intrinsieke eigenschap heeft 'echt' te zijn. Hoewel dit een vaag en moeilijk te definiëren kenmerk is, hecht de samenleving er al veel waarde aan, en het is een echte waarde. Het verschil tussen realiteit en virtuele realiteit is ook duidelijk zichtbaar in onze ervaringen en herinneringen. Hoewel ervaringen in het echte leven in de loop van de tijd in ons geheugen blijven hangen en een belangrijk onderdeel van ons leven vormen, kunnen ervaringen in virtual reality qua diepgang en betekenis niet worden vergeleken met ervaringen uit het echte leven.
Sommigen beweren misschien dat deze intrinsieke waarde verloren gaat als we voor de virtuele realiteit kiezen en onwetend worden van de realiteit. Bij de keuze tussen virtuele werkelijkheid en werkelijkheid mogen we echter niet de waarde over het hoofd zien die de werkelijkheid heeft, omdat zij 'echt' is. Als we voor virtual reality kiezen, verliezen we misschien al onze herinneringen en kijken we uit naar een beter leven, maar op het moment dat we voor virtual reality kiezen, hebben we de intrinsieke waarde van de realiteit al opgegeven. Denk eens aan het kopen van een beroemd kunstwerk. Als de verkoper een imitatie verkoopt die sterk op het origineel lijkt, heeft het kunstwerk dan dezelfde waarde als het origineel, zolang de koper het niet kent? Zelfs als de koper het niet weet, heeft het origineel een unieke waarde. Dit zijn waarden die de samenleving alleen aan de werkelijkheid hecht, en het is niet juist om deze waarden op te geven, ook al kunnen we een beter leven leiden in de virtuele realiteit.
Sommige mensen waarderen het comfort van virtual reality misschien meer dan de intrinsieke waarde van de realiteit. Maar in die zin is het kiezen van virtual reality hetzelfde als weglopen voor de realiteit. Zelfs als de echte wereld moeilijk en uitdagend is, is het goed om die te verdragen. Gezien het feit dat de samenleving graag de succesverhalen viert van mensen die harder werken en succes boeken wanneer ze met moeilijke realiteiten worden geconfronteerd dan degenen die het opgeven en accepteren, is het van grote waarde om ervoor te kiezen harder te werken. Ontsnappen naar de virtuele realiteit lijkt misschien een leuke ontsnapping, maar het leven in de harde realiteit heeft meer waarde. In die zin is ontsnappen naar de virtuele realiteit slechts een manier om de problemen in de echte wereld te vermijden, en niet om ze op te lossen.
Een ander probleem is de kwestie van de vrije wil in de virtuele realiteit. Denk aan een man en een vrouw die verliefd worden in een virtuele wereld. Kunnen deze gevoelens worden toegeschreven aan de wil van het individu? Ze kunnen worden gemaakt door de beheerder van de virtuele realiteit, maar zelfs als dat niet het geval is, kunnen ze door de situatie worden gecreëerd. Mensen in virtual reality denken misschien dat ze echt verliefd zijn op iemand, maar het kan ook een gefabriceerde emotie zijn. Als ik wordt bestuurd door een virtual reality-systeem, kan ik dan echt beweren dat mijn acties uit eigen vrije wil zijn? Virtual reality heeft immers het potentieel om uw vrije wil en keuzes te beperken.
Je zou kunnen zeggen dat het niet uitmaakt of je niet weet dat je van je vrijheid wordt weggenomen. De emoties die je denkt te voelen zijn misschien wel vervaardigd, maar als je dat niet weet, denk je misschien dat je vrij bent. Maar dit is verkeerd. Stel je een land voor dat wordt geregeerd door een corrupte politicus. Als de heerser dit feit voor het volk verborgen houdt, is het dan oké dat het volk wordt uitgebuit omdat ze niet weten dat ze worden uitgebuit? Als de heerser het volk misleidt door te denken dat de heerser een goed mens is door hen informatie te geven die niet waar is, kunnen de mensen dan denken dat zij er vrijelijk voor hebben gekozen om in dit land te wonen? Natuurlijk zouden de mensen denken dat ze vrijelijk hebben gekozen, maar in deze situatie is het moeilijk te geloven dat de mensen een beslissing uit vrije wil hebben genomen. In een situatie waarin er een systeem is dat je beheert, kan je vrije wil altijd worden geschonden, en daarom moeten we ervoor kiezen om in de realiteit te leven. Bovendien zijn het de moeilijkheden en uitdagingen waarmee we in werkelijkheid worden geconfronteerd, die ons doen groeien en ons leven zinvoller maken.
Er zijn veel mensen die zich graag de zoetheid van virtual reality voorstellen tegen de harde muren van de realiteit. Deze interesse komt op verschillende manieren tot uiting in films, romans en andere media. Virtual reality kan ons helpen onze problemen tijdelijk te vergeten, maar kan er niet de oplossing voor zijn. We moeten echter nadenken over de waarde van een andere realiteit dan de virtuele realiteit. Virtuele realiteit is misschien niet de utopie die we denken dat het is. We mogen ons niet verblinden door de zoetheid van virtual reality en de verkeerde keuze maken. Diep nadenken over de waarde en betekenis van de werkelijkheid en daarin groei en ontwikkeling nastreven, zal ons waar geluk brengen.
