Industriële techniek vergemakkelijkt de communicatie tussen managers en ingenieurs en bevordert de samenwerking tussen technologie en management door efficiënte systemen te ontwerpen. Het is een belangrijke discipline die de efficiëntie maximaliseert en innovatie in verschillende industrieën stimuleert door middel van optimalisatie, datamining, ergonomie en meer.
Industriële techniek is waar het rubber de weg raakt
Stel je hier twee mensen voor. De een is een zeer gespecialiseerde ingenieur die alles weet over zijn vakgebied, de ander is een managementprofessional met een uitstekend trackrecord. Ze moeten samenwerken om een nieuw product te ontwikkelen en te produceren. De ingenieur blijft echter de taal van de techniek gebruiken om zijn onderzoek te beschrijven, terwijl de manager in zijn gespecialiseerde bedrijfsjargon over financiering en cashflow praat. De ingenieur heeft geen zakelijke expertise en de manager is niet bekend met alle technische termen die de ingenieur gebruikt. Het gevolg is dat ze elkaar niet echt begrijpen.
Naarmate disciplines zich ontwikkelen en meer gespecialiseerd worden, wordt het voor niet-majors steeds moeilijker om de taal van majors te begrijpen. Om deze situatie te voorkomen is het essentieel om een intermediair te hebben die zowel de taal van de manager als de taal van de ingenieur op een of andere manier begrijpt. Dit is waar industriële techniek een rol speelt. Industriële ingenieurs combineren een technische achtergrond met een managementmentaliteit om systemen te ontwerpen die een efficiënte samenwerking tussen technologie en management creëren. Juist vanwege deze brug tussen managers en ingenieurs krijgt industriële techniek tegenwoordig de meeste aandacht.
Als we aan ‘engineering’ denken, hebben we de neiging om het te zien als een discipline die producten creëert op basis van wiskundige en wetenschappelijke kennis. In tegenstelling tot andere technische disciplines heeft industriële engineering echter geen specifieke technologie of industrie waarop zij zich richt. Het zijn geen producten die industriële ingenieurs creëren, beheren en verbeteren, maar veeleer alomvattende systemen die technologie en management omvatten. Industriële techniek speelt een rol op veel verschillende gebieden, waaronder systeemontwerp, optimalisatie, ergonomie, productiebeheer, kwaliteitsmanagement en meer.
Het begin van de industriële techniek
De oorsprong van industriële techniek is nauw verbonden met de industriële revolutie. Pas toen de Industriële Revolutie de massaproductie introduceerde, ontstond er behoefte aan industriële techniek als discipline. In de huisnijverheid bestond vóór de Industriële Revolutie geen concept van een efficiënte koppeling van productie en management. Dit kwam doordat mensen zelfvoorzienend waren en slechts een paar dingen voor hun eigen gezin hoefden te maken, en zelfs als er handel plaatsvond, gebeurde dit in kleine batches door ambachtslieden. Bij een dergelijke kleinschalige productie waren hand-tot-mond-vaardigheden voldoende.
Maar met het begin van de Industriële Revolutie veranderden de zaken. Kapitalisten bouwden enorme fabrieken met enorm veel kapitaal, en mensen stroomden naar de steden om fabrieksarbeiders te worden. Onder een massaproductiesysteem dat enorme fabrieken en grote aantallen arbeiders combineerde, konden fabriekseigenaren de inefficiënties niet langer negeren. Met de ontwikkeling van de arbeidsverdeling kan een fout in een van de vele stappen bij het maken van een product resulteren in een defect product. De behoefte aan een efficiënt managementsysteem ontstond.
De industriële techniek begon in de Verenigde Staten toen Frederick Taylor pleitte voor het wetenschappelijk beheer van de werkvloer, of het ‘Taylor-systeem’, dat hij de ‘handarbeidmethode’ noemde. Door middel van zijn onderzoek organiseerde Taylor de werklast van werknemers en introduceerde hij een beloningssysteem voor prestaties. Tegenwoordig wordt Taylor beschouwd als de vader van de industriële techniek. In navolging van Taylor codificeerden Frank en Lillian Gilbreath het wetenschappelijk management door achttien van de meest fundamentele bewegingen te identificeren die nodig zijn voor werk: zoeken, selecteren, vasthouden, rusten, plannen, gebruiken, monteren en demonteren. De naam die de Gilbreths aan deze reeks van 18 gedragingen gaven was ‘Therblig’, wat speels achterstevoren wordt gespeld van hun achternaam, Gilbreth. Hun onderzoek omvat bijvoorbeeld het bepalen welke bewegingen een metselaar wel en niet moet maken bij het metselen, waar de stenen moeten worden gestapeld en hoe snel er moet worden gewerkt om vermoeidheid te verminderen en het werk efficiënter en effectiever te maken.
Zo is industriële techniek ontstaan vanuit het idee dat het niet voldoende is om met technologie te produceren, maar dat productiesystemen ook efficiënt moeten worden beheerd.
Diversificatie van industriële techniek
Vandaag, tientallen jaren later, is de rol van industriële techniek veranderd. De behoefte aan industriële techniek als discipline, en de behoefte aan efficiënte systemen, is niet beperkt gebleven tot de industriële sector. Natuurlijk is de studie van industriële techniek in relatie tot productproductiesystemen nog steeds relevant en gaande. Industriële engineering kan echter worden toegepast op elk gebied dat efficiënte systemen vereist, niet alleen op productielijnen.
Industriële techniek is bijvoorbeeld samengegaan met biologie en psychologie en vormt het vakgebied ergonomie. Ergonomie is de studie van het kwantificeren en kwalificeren van de fysieke en mentale aspecten van mensen en het gebruiken van die gegevens om mensgerichte producten en systemen te ontwerpen. De toepassingen van ergonomie zijn breed. Van het ontwerp van een computertoetsenbord tot het ontwerp van een vliegtuigcockpit richt ergonomie zich bijvoorbeeld op het maximaliseren van de menselijke efficiëntie en veiligheid.
Aan de andere kant is de economische analyse die altijd bij technische projecten hoort ook een deelgebied van industriële engineering. Het idee om technische methodologieën toe te passen op financiële investeringen heeft ook geleid tot de ontwikkeling van het vakgebied financiële engineering, dat zich richt op het maximaliseren van menselijke efficiëntie en veiligheid. Financiële engineering is de toepassing van wiskundige modellen en algoritmen om complexe financiële problemen op te lossen, en speelt een belangrijke rol bij de ontwikkeling van risicobeheer en investeringsstrategieën.
Met de ontwikkeling van het informatie- en communicatieveld is de manier waarop gegevens moeten worden geïnterpreteerd, verwerkt en beheerd ook een belangrijk onderwerp geworden. Wanneer industriële techniek innovatieve informatietheorie en data ontmoet, wordt 'datamining' mogelijk. Datamining is de studie van het vinden van betekenisvolle relaties, patronen en regels in een reeks schijnbaar betekenisloze gegevens. Een bekend voorbeeld van de toepassing van dataminingtechnieken is de ontdekking van een sterke correlatie tussen de verkoop van bier en luiers in de verkoopgegevens van een grote Amerikaanse supermarkt. Op het eerste gezicht lijken bier en luiers niets met elkaar te maken te hebben, maar consumenten in supermarkten kopen ze vaak samen. Op basis van de resultaten van de analyse plaatste de supermarkt luiers naast bier in de schappen, wat leidde tot een aanzienlijke stijging van de omzet en de klanttevredenheid.
Een andere belangrijke tak van industriële techniek is de optimalisatie- en managementwetenschap. Deze vakgebieden bestuderen feitelijk hoe je onder gegeven beperkingen het best mogelijke antwoord kunt vinden, dat wil zeggen: creëer een wiskundig model van een reëel probleem dat kan worden opgelost met behulp van technische en wiskundige technieken, gebruik optimalisatietechnieken om de best mogelijke oplossing te vinden, en pas het vervolgens toe. de oplossing voor de echte wereld. Met probleem bedoelen we een concreet probleem uit de echte wereld, zoals het bepalen van de route van een vliegtuig, het plannen van een KTX-trein of het vervoeren van een product per vrachtwagen. Optimalisatie en managementwetenschap zijn essentieel voor het maximaliseren van de efficiëntie van de activiteiten van een bedrijf, waardoor ze middelen effectiever kunnen gebruiken en de kosten kunnen verlagen.
Conclusie
Ondanks de vele verschillende gebieden van de industriële techniek blijft de belangrijkste kern hetzelfde. De ingenieurs van vandaag kunnen producten niet geïsoleerd onderzoeken en produceren, zoals de ambachtslieden van weleer; ze moeten worden gecombineerd met kapitaal, en daarom moet de hedendaagse techniek worden beheerd. Industriële techniek is de discipline die in deze behoefte voorziet. Industriële techniek vormt de brug tussen management en technologie en speelt een belangrijke rol bij het maximaliseren van de efficiëntie en het stimuleren van innovatie in verschillende industrieën. In de toekomst zal industriële engineering nog belangrijker en noodzakelijker worden in het steeds veranderende industriële landschap.
