In de moderne wereld verliezen we steeds meer tijd voor contemplatie te midden van het gemak van informatie en technologie. Deze situatie verzwakt ons onafhankelijke denken, en om dit te overwinnen moeten we echte vrijheid vinden door in eenzaamheid met onszelf te praten.
De zin dat de moderne samenleving het informatietijdperk binnengaat, is inmiddels achterhaald. We leven al in een informatiemaatschappij, met internet en netwerken die de wereld met elkaar verbinden, en media die ons dagelijks leven binnendringen. Deze technologische ontwikkelingen hebben ons leven verrijkt en gemakkelijker gemaakt, maar er zitten belangrijke waarden achter die we missen.
Op de eerste lesdag keek ik in de metro naar school naar DMB op mijn telefoon. Ik gebruikte mijn iPod om naar muziek te luisteren terwijl ik naar de collegezaal reisde, en tijdens de les pakte ik mijn laptop om verschillende artikelen op Naver en Netflix te lezen en erop te reageren. Na de lunch pakte ik mijn mobiele telefoon en sms'te ik met anderen om even aan de realiteit te ontsnappen. Na de les kwam ik thuis, pakte de afstandsbediening, bladerde door de kanalen en keek tv. Dankzij de technologie leven we een comfortabel leven dat ooit ondenkbaar was. We kunnen gemakkelijk de informatie krijgen die we willen, waar en wanneer we maar willen, en de moderne technologie biedt ons een breed scala aan pleziertjes.
Hoewel het waar is dat moderne technologie ons leven heeft verrijkt, hebben we dan de tijd verloren om zelf na te denken? We hebben steeds minder tijd om na te denken over de samenleving om ons heen, steeds minder tijd om na te denken over de manier waarop we leven. Wij vervelen ons nooit. In de metro, op straat of zelfs thuis zijn we voortdurend verbonden met technologie, en dat laat geen ruimte voor onze eigen gedachten.
De meest verschrikkelijke plaag van het moderne leven zijn momenten van eenzaamheid. Als we alleen zijn met onszelf, zonder prikkels van buitenaf, worden we gedwongen onze eigen gedachten onder ogen te zien. Omdat we echter gewend zijn aan de informatiemaatschappij, willen we dat moment van eenzaamheid vermijden. Er ontstaat leegte en angst, en we grijpen naar onze smartphones of zetten de tv aan om dit te vermijden. Dit vermijden van eenzaamheid leidt uiteindelijk tot een verlies van onafhankelijk denken en een grotere afhankelijkheid van externe informatie.
Wat is het probleem als je minder tijd hebt om na te denken? Het zou de oorzaak kunnen zijn van veel van de problemen in onze samenleving. Ik wil dit graag illustreren met een anekdote. In mijn besturingssysteemklas vertelde professor Hong me een verhaal over een student aan wie hij les gaf, die een moeilijk halfgeleidertechnisch probleem oploste dat zelfs Samsung Electronics niet kon oplossen. Het is vermeldenswaard dat het schrijven van zijn proefschrift veel langer duurde dan het oplossen van het probleem. Dit laat zien dat onze generatie goed is in het oplossen van lokale problemen, maar dat het ons ontbreekt aan het vermogen om het grote plaatje te zien en deze te organiseren.
Dit probleem houdt verband met het feit dat we steeds meer tijd verliezen voor reflectie te midden van de overvloed aan media en informatie. We consumeren voortdurend nieuwe informatie, maar we hebben geen tijd om na te denken of het ons echte betekenis oplevert. Media creëren shows en verbeeldingskracht, en we verliezen daarin onze identiteit en worden slechts consumenten van informatie.
Toen Wilhelm von Humboldt zijn universiteit in Duitsland stichtte, maakte hij van ‘eenzaamheid’ en ‘vrijheid’ het basisethos van het vakgebied. Ik geloof dat eenzaamheid en vrijheid onlosmakelijk met elkaar verbonden zijn. Als we niet bang zijn voor de eenzaamheid, maar liever onze gedachten daarin onder ogen zien, zijn we werkelijk vrij. Het is in eenzaamheid dat we de dialoog aangaan met ons existentiële zelf en ons eigen onafhankelijke denken ontwikkelen. Je moet ontsnappen uit het fictieve leven en je existentiële leven in de echte wereld terugwinnen. Net als Neo in The Matrix, toen hij voor de keuze stond tussen de rode pil en de blauwe pil, kunnen we ons leven niet langer leiden op basis van de blauwe pil. Het is tijd om de realiteit onder ogen te zien en de rode pil te kiezen om innerlijke vervulling te vinden.
