Een blik op de ontwikkeling van de mensheid, van de cognitieve revolutie tot de wetenschappelijke revolutie, en een discussie over de toekomst, waarin vooruitgang in de cyborgtechniek de menselijke capaciteiten vergroot en de mogelijkheid van een nieuwe soort vergroot.
Ongeveer 70,000 jaar geleden begon de soort Homo sapiens snelle vooruitgang te boeken, waardoor culturen ontstonden en een baanbrekende geschiedenis ontstond. De ontwikkeling van cognitieve vaardigheden speelde een grote rol in het begin van deze vooruitgang, waardoor mensen een unieke cultuur konden vormen die hen onderscheidde van andere dieren. Het proces van de menselijke evolutie ging niet alleen over biologische veranderingen, maar ook over mentale en sociale innovaties, waarbij drie grote revoluties centraal stonden: de cognitieve revolutie, de landbouwrevolutie en de wetenschappelijke revolutie.
De Cognitieve Revolutie gaf mensen een nieuwe manier van denken, waardoor ze verder konden gaan dan alleen het gebruik van hulpmiddelen om te overleven en symbolisch denken en complexe taal konden ontwikkelen. Hierdoor konden mensen naar de top van de voedselketen stijgen door het vuur onder de knie te krijgen, en door middel van taal complexe sociale gemeenschappen te organiseren. Het was gedurende deze tijd dat mensen hun verschillen met andere dieren begonnen te verwoorden, waarbij ze niet alleen hulpmiddelen en technologie creëerden, maar ook mythologie, religie, kunst en andere culturele elementen. Deze cognitieve verschuiving leidde tot een diepgaande verandering in de manier waarop mensen zichzelf begrepen en de wereld om hen heen interpreteerden.
De landbouwrevolutie markeerde een ander belangrijk keerpunt in de menselijke geschiedenis. Na deze revolutie vond er een exponentiële bevolkingsgroei plaats en begonnen mensen zich te vestigen. Dit was niet alleen een verandering in levensstijl, maar had ook een grote impact op sociale structuren en economische systemen. Met de ontwikkeling van de landbouw nam de welvaart toe, en op basis hiervan vormde de samenleving geleidelijk een complexe hiërarchische structuur. Mensen wendden zich ook tot verschillende bovennatuurlijke wezens, waaronder goden, als geloofsobjecten, waardoor ze gemeenschappen konden binden en een beschaving konden ontwikkelen. Gaandeweg raakten mensen toegewijd aan geld als middel om rijkdom en macht veilig te stellen. Het werd meer dan alleen een economisch instrument; het werd een dominante waarde in de hele samenleving.
Vijfhonderd jaar geleden opende de Wetenschappelijke Revolutie een wereld die anders was dan alle andere. Het veranderde niet alleen fundamenteel de manier waarop we naar de natuur keken, maar ook hoe we naar onszelf keken. De Wetenschappelijke Revolutie begon de geheimen van het universum te ontsluiten, waardoor mensen de mogelijkheid kregen de wereld te begrijpen en te beheersen zonder meer op God te hoeven vertrouwen. Dit leidde tot een enorme sprong voorwaarts in wetenschap en technologie, waardoor de mensheid de natuur kon domineren en de kwaliteit van het leven kon verbeteren. Net zoals het 500 jaar geleden heel anders was, gaan wetenschap en technologie vandaag de dag in snel tempo vooruit, en deze veranderingen roepen belangrijke vragen op over waar de mensheid in de toekomst naar zal evolueren.
Vooruitgang in wetenschap en technologie kan leiden tot het uitsterven van Homo sapiens door middel van cyborgtechniek, of ze kunnen de geboorte van een nieuwe soort inluiden. Als we homo sapiens worden door een god te scheppen, zal ons verlangen om die god te worden ons in iets nieuws transformeren. Op het moment dat we onze onvolmaakte menselijkheid ontkennen en alles in het menselijk lichaam stoppen om de eeuwige jeugd en de goddelijke krachten van creatie en vernietiging te bereiken, zullen we iets anders worden dan de sapiens die we vandaag zijn. Deze verandering roept fundamentele vragen op over de menselijke identiteit.
We leven nu in het tijdperk van de cyborg. Een cyborg is een wezen wiens capaciteiten worden hersteld of verbeterd door de bevestiging van mechanische apparaten. Het probleem hiermee is echter dat iedereen met implantaten of fillers als een cyborg kan worden geclassificeerd. Daarom definieert de American Cyborg Association een cyborg als iemand die elektrisch aangedreven mechanische apparaten in zijn lichaam heeft geplaatst die hem capaciteiten geven die verder gaan dan die van een normaal persoon. Deze definitie zal waarschijnlijk veranderen met de toekomstige technologische vooruitgang, en het is mogelijk dat cyborgs een nieuw stadium in de menselijke evolutie zullen gaan symboliseren.
Er worden al machines gebouwd die onze natuurlijke zintuigen en functies vervangen, en het tempo van de vooruitgang versnelt. In 2016 werd een kunstmatige arm ontwikkeld die verbinding maakt met zenuwen om naar believen te kunnen bewegen en zelfs aanraking te kunnen voelen, een stap in de richting van het uitbreiden van de menselijke mogelijkheden die verder gaan dan alleen het vervangen van prothetische handen of ledematen. In de loop van de tijd kunnen deze machines evolueren naar een punt waarop ze de menselijke capaciteiten overstijgen. Met deze veranderingen zullen waarschijnlijk ook de menselijke behoeften, persoonlijkheden en identiteiten veranderen.
In de Joseon-dynastie moesten mensen bijvoorbeeld met de hand schrijven om hetzelfde document te maken, maar tegenwoordig hebben we fotokopieerapparaten en computers om dit te vergemakkelijken. Tegenwoordig hebben we technologie nodig die niet alleen kan reproduceren, maar ook onmiddellijk kan realiseren wat we ons voorstellen. Technologische vooruitgang heeft de kracht om de verlangens van mensen en uiteindelijk de mensheid zelf te veranderen.
Cyborg-techniek zal onze mogelijkheden vergroten, wat kan leiden tot de creatie van een nieuwe soort. Maar wat is een soort? Er is nog steeds geen duidelijke definitie van wat een soort is, en er wordt over veel verschillende criteria gedebatteerd. Wat echter duidelijk is, is dat een gecyborgiseerde mens een duidelijk ander wezen zou zijn dan wat we nu zijn, wat het einde zou kunnen betekenen van Homo sapiens zoals wij die kennen.
De wereldberoemde futurist Dr. Pearson en kunstmatige intelligentie-onderzoeker Ray Kurzweil voorspellen dat in de toekomst alle informatie en ervaringen in onze hersenen in computers zullen worden opgeslagen. Zal dat wezen in een wereld waarin we het brein van een cyborg met een computer kunnen verbinden en de herinneringen en gedachten van een andere cyborg kunnen ophalen, een mens zijn of een andere persoonlijkheid? Een dergelijke verandering zou een ernstige uitdaging vormen voor de menselijke identiteit. We weten nog niet wat de toekomst in petto heeft voor mensen als mentale wezens, en niet alleen fysieke wezens.
Zelfs nu is het Blue Brain-project bezig om het menselijk brein na te bootsen, met als doel kunstmatige intelligentiecomputers te creëren die kunnen redeneren als mensen. Wanneer dit project voltooid is, zal de mensheid wellicht het vermogen hebben om haar eigen verlangens en identiteit te ontwerpen. Dit gaat verder dan louter menselijke capaciteiten en luidt een fundamentele verschuiving in de aard van de mensheid in. Als die tijd aanbreekt, zullen we de vraag moeten heroverwegen: “Wat willen we worden?” in plaats van “Wat willen we doen?”
Al deze fantasieën zullen waarschijnlijk uitkomen. Als we er gewoon over nadenken, zullen deze veranderingen het leven van de mens gemakkelijker en gelukkiger maken. Maar zal iedereen van deze voordelen kunnen genieten? Net zoals er vandaag de dag mensen zijn met prothetische armen en mensen zonder, zullen er in de toekomst ongelijkheden zijn, en dit zal hetzelfde zijn in een cyborgmaatschappij. We moeten ook bespreken hoe deze technologische vooruitgang de menselijke moraliteit en ethiek zal beïnvloeden. Technologie opent veel mogelijkheden voor ons, maar roept ook veel ethische en sociale vragen op.
Eén ding is zeker: cyborgtechniek zal de mensheid betere mogelijkheden bieden, maar niet alle gevolgen zijn voorspelbaar. Homo sapiens zullen niet langer homo sapiens zijn, maar transhumans, homo cyborgs. Maar ondanks al deze negatieve voorspellingen moeten we niet bang zijn voor wetenschappelijke vooruitgang. Het heeft ons veel positieve veranderingen gebracht die we ons nooit hadden kunnen voorstellen, en dat zal ook zo blijven. Het belangrijkste is om na te denken over hoe we deze veranderingen accepteren en hoe we erin zullen leven.
