Verzekering is een systeem waarbij een aantal mensen het risico delen en gecompenseerd worden voor de economische verliezen bij een ongeval. De mededelingsplicht is cruciaal voor een eerlijke prijsstelling. Bij overtreding kan de verzekeraar het contract beëindigen. Openbaarmakingsverplichtingen verminderen informatie-asymmetrieën en behouden het vertrouwen in het verzekeringsstelsel.
Een verzekering is een systeem waarbij een groep mensen met hetzelfde risico een risicopool vormen en een premie betalen om bij een verzekerde gebeurtenis een uitkering te ontvangen. Het is niet alleen een manier om financiële verliezen te compenseren, maar speelt ook een belangrijke rol bij het bevorderen van de stabiliteit van de hele samenleving. Mensen die verzekeringsproducten kopen, kunnen zich voorbereiden op economische verliezen als gevolg van accidentele ongevallen in de toekomst. Dit is des te belangrijker omdat verzekeringen niet alleen een financieel product zijn, maar een sociaal vangnet.
Uitbetalingen door verzekeringen zijn afhankelijk van een toevallige gebeurtenis – het plaatsvinden van een ongeval – en als zodanig is een verzekering een voorwaardelijk product, wat betekent dat de ontvangen goederen of diensten afhankelijk zijn van het al dan niet realiseren van de onvoorziene gebeurtenis. Hierdoor is een verzekering sterk afhankelijk van het vertrouwen tussen verzekeringnemer en verzekeraar. Terwijl ze ervoor zorgen dat polishouders een adequate schadevergoeding ontvangen in het geval van een ongeval, moeten verzekeraars de stabiliteit van het hele verzekeringsstelsel handhaven door middel van goed risicobeheer.
De premies die leden van een risicogemeenschap betalen en de ontvangen uitkeringen zijn gebaseerd op de waarschijnlijkheid dat een gebeurtenis zich in die risicogemeenschap voordoet. Hoewel de exacte waarschijnlijkheid dat een bepaalde gebeurtenis plaatsvindt niet bekend is, benadert het schatten van die waarschijnlijkheid op basis van gebeurtenissen uit het verleden de werkelijke waarschijnlijkheid van de gebeurtenis naarmate er meer waarnemingen worden gedaan. Deze op waarschijnlijkheid gebaseerde berekeningen spelen een cruciale rol in de verzekeringswiskunde en maken eerlijke premies mogelijk. De basis van verzekeringen is gebaseerd op statistieken en waarschijnlijkheid, en het is een poging om toekomstige onzekerheid te beheersen.
Aangezien het doel van verzekeringen niet het behalen van financieel gewin is, maar het compenseren van toekomstige economische verliezen, is het alleen maar eerlijk dat leden van een risicogemeenschap premies betalen die in verhouding staan tot het risico van de risicogemeenschap waartoe zij behoren. Daarom moet in een eerlijke verzekeringspolis de door elk lid betaalde premie overeenkomen met de verwachting van de uitbetaling die hij zal ontvangen, en moet de totale door alle leden betaalde premie overeenkomen met de totale uitbetaling. De verwachte waarde van een claim is de kans op een ongeval vermenigvuldigd met het geldbedrag dat bij een ongeval wordt uitgekeerd. De verhouding tussen premies en claims (premies / claims) wordt het premiepercentage genoemd, en als het premiepercentage hoger is dan de kans op een ongeval, zal het totale premiebedrag van alle leden hoger zijn dan het totale bedrag aan claims, en vice versa. Daarom moeten bij een eerlijke verzekering de premie en de kans op een ongeval gelijk zijn.
Natuurlijk weerspiegelen verzekeraars in werkelijkheid de kosten van hun bedrijfsactiviteiten in hun premies, wat het moeilijk maakt om een eerlijke verzekering toe te passen, maar in principe berekenen zij premies en uitkeringen op basis van bovengenoemde principes. Belangrijk hierbij is dat verzekeraars niet louter winst nastreven, maar ervoor zorgen dat polishouders eerlijk worden behandeld. Dit is een belangrijke factor bij het opbouwen van vertrouwen tussen verzekeraars en polishouders, wat cruciaal is voor het succes van een verzekeraar op de lange termijn.
Tenzij polishouders echter waarheidsgetrouwe informatie verstrekken over de omvang van hun risico, is het voor verzekeraars moeilijk om het risico van elke individuele polishouder accuraat in te schatten en de premies dienovereenkomstig vast te stellen. Om deze reden zal, als een risicogemeenschap van mensen van wie wordt verwacht dat ze een vergelijkbare kans hebben om een ongeval te krijgen, mensen worden betreden die een grotere kans hebben om een ongeval te krijgen en dezelfde premie betalen, de frequentie van ongevallen in die risicogemeenschap veranderen. stijgen, waardoor het totale bedrag aan claims dat door de verzekeraar wordt betaald, toeneemt. Ter compensatie heeft de verzekeraar geen andere keuze dan de door de leden betaalde premies te verhogen. Het eindresultaat is dat sommige mensen hogere premies betalen dan zou moeten voor hun risiconiveau. Dit probleem komt voort uit een informatieasymmetrie: de verzekeraar beschikt over meer informatie over het risico van de verzekerde dan de verzekerde. Om dit probleem op te lossen hebben verzekeraars een manier nodig om verborgen kenmerken van polishouders te identificeren.
De openbaarmakingsplicht in ons handelsrecht is de juridische belichaming van een dergelijk middel. Een verzekeringsovereenkomst komt tot stand door het aanbod van de verzekerde en de aanvaarding door de verzekeraar. De verzekerde moet vóór het aangaan van het contract op de hoogte worden gesteld van “wezenlijke feiten” en mag deze niet verkeerd voorstellen. De “materiële feiten” vormen de basis voor het besluit van de verzekeraar om de aanvraag van de verzekeringnemer te aanvaarden of om premieverschillen vast te stellen. De openbaarmakingsplicht verhindert dus dat veel mensen hogere premies betalen dan in verhouding staat tot hun risiconiveau, of dat ze überhaupt niet worden gestimuleerd om een verzekering af te sluiten.
De mededelingsplicht wordt geschonden als de verzekerde opzettelijk of door grove nalatigheid nalaat de verzekeraar vóór het aangaan van de verzekeringsovereenkomst op de hoogte te stellen van een ‘wezenlijk feit’, of als de verzekerde een verkeerde voorstelling van zaken geeft. In dergelijke gevallen geeft ons handelsrecht de verzekeraar het recht om het contract te beëindigen. De verzekeraar kan de overeenkomst opzeggen wegens schending van de mededelingsplicht, zowel vóór als na de verzekerde gebeurtenis, en kan dit eenzijdig doen. Bij beëindiging is de verzekeraar niet aansprakelijk om de claim uit te betalen, en als hij de claim al heeft betaald, kan hij aanspraak maken op terugbetaling. Anders dan bij schending van een wettelijke verplichting, waarbij de wet u doorgaans toestaat de overtredende partij te dwingen de verplichting na te komen of schadevergoeding te eisen, kan de verzekeraar het herroepingsrecht alleen uitoefenen wanneer de verzekerde de kennisgevingsplicht schendt. Het opzeggingsrecht van de verzekeraar kan echter beperkt zijn. Als de verzekeraar op het moment van het sluiten van de overeenkomst op de hoogte was van de schending of grove nalatigheid heeft gehad door dit na te laten, is het recht op opzegging van de verzekeraar uitgesloten, zelfs als de verzekerde de informatieplicht heeft geschonden. Dit betekent dat de verzekeraar meer schuld heeft dan de verzekerde. Er zijn ook bepaalde grenzen aan de termijn waarbinnen de verzekeraar zijn recht op opzegging kan uitoefenen, om de rechtsverhouding tussen beide partijen snel af te ronden en te voorkomen dat de verzekerde gedurende een lange periode in een onstabiele juridische positie blijft. Als de ‘materiële zaken’ die openbaar moeten worden gemaakt echter geen causaal verband houden met de verzekerde gebeurtenis, is de verzekeraar aansprakelijk om de claim uit te betalen. U kunt echter nog steeds uw herroepingsrecht uitoefenen. Bij verzekeringen heeft de mededelingsplicht tot doel de kenmerken van de verzekerde te verifiëren en zo een oneerlijke overdracht van premies naar andere verzekerden te voorkomen. Dit zorgt ervoor dat aan het hoofddoel van de verzekering wordt voldaan, namelijk het beschermen tegen economische verliezen als gevolg van het risico op een ongeval.
Het vertrouwen tussen verzekerde en verzekeraar moet ook na het afsluiten van de verzekeringsovereenkomst behouden blijven. Het vertrouwen kan worden versterkt als de verzekerde de verzekeraar regelmatig informeert over zijn of haar risiconiveau en de verzekeraar de premie hierop aanpast. Dit is essentieel voor de duurzame werking van het verzekeringsstelsel. Verzekeraars kunnen op dit vertrouwen voortbouwen om verzekeringsproducten te ontwikkelen en de klanttevredenheid te vergroten door een breed scala aan verzekeringsproducten aan te bieden om aan de uiteenlopende behoeften van klanten te voldoen. Klanttevredenheid is rechtstreeks gekoppeld aan de reputatie van een verzekeraar, wat een belangrijke factor is voor succes op de lange termijn.
