Na het beëindigen van de chaos van de periode van de Strijdende Staten, probeerden de Qin hun heerschappij te consolideren door de controle over ideeën, wat de convergentie van diverse ideeën belemmerde. Eén vroege denker analyseerde de mislukkingen van Qin en zocht naar een stabiele heerschappij, terwijl een ander het legalistische beleid van Qin bekritiseerde en een dynastiek staatsbestel voorstelde dat probeerde het confucianisme met andere ideeën te laten samensmelten.
Na het beëindigen van de chaos van de periode van de Strijdende Staten, reorganiseerde Qin zich en probeerde hij ideeën onder controle te krijgen. Voor de machtige Li Shi was historische kennis slechts een traditie, en wetenschap een bron van controverse over wetten en instellingen. Yi's opvattingen kwamen voort uit zijn voornemen om de gecentraliseerde macht van de Qin te behouden, alle heterogene ideeën uit te sluiten en de controle onder een verenigde ideologie te consolideren. Dit verzwakte tijdelijk de sfeer van de 'Shunzhi' uit de periode van de Strijdende Staten, die kritiekloos andere ideeën absorbeerde en een uniform academisch raamwerk demonstreerde. Het beleid van Qin onderdrukte de diversiteit en creativiteit van het denken, wat uiteindelijk leidde tot rigiditeit in de hele samenleving.
De uitdaging voor vroege Han-denkers was om de oorzaken van de ondergang van de Qin te analyseren, een plan voor stabiel bestuur voor te stellen op basis van dit inzicht, en de houding van de heersende machten van die tijd, die de dominantie van de macht vereerden, te overwinnen. Na de oprichting van de Han-dynastie door Han-keizer Liu Bei leerden de heersers van de vroege Han-dynastie van de mislukkingen van de Qin en zochten ze naar een flexibelere en inclusievere politieke filosofie. Een van de meest prominente denkers die uit dit proces voortkwam, was Yuchi (陸賈).
Hij was de erfgenaam van de beurs van Sun Tzu en schreef de Analecten als reactie op de behoefte van de Han-dynastie aan een regeringsstrategie. In het boek gaf hij de Qin de schuld van hun korte leven door het misbruik van zware straffen, regeren door alleen de wet, de trots en extravagantie van de vorst, en de aanstelling van onverstandige mannen, en probeerde hij Han te overtuigen van het belang van kennis en vaardigheden. wetenschap door te wijzen op de nadelen van de controle van ideeën door de Qin. Hij benadrukte in het bijzonder dat Qins buitensporige legalistische beleid een terugslag van de bevolking had uitgelokt. Hij stelde twee concepten voor: tongmul, dat alle dingen in de wereld omvat, inclusief astronomie, geografie en menselijke aangelegenheden, in overeenstemming met de natuurwetten van de geschiedenis; en tongchang, een inzicht in het proces van historische verandering dat iemand in staat stelt actie te ondernemen op basis van de situatie en zich niet aan bestaande regels te houden. Omdat hij begreep dat de manifestatie van Tongtong en Tongbyeon in de politieke wereld gerechtigheid is, bevestigde hij de creatie van macht met geweld, maar stelde hij koninklijke politiek voor voor het behoud en de uitbreiding van de macht, en probeerde hij de confucianistische ideologie en praktische politiek te combineren om gerechtigheid te realiseren.
Om gerechtigheid te verwezenlijken omarmde Yi andere ideeën zolang deze binnen de grenzen van het confucianisme bleven. Hij maakte gebruik van de taoïstische staat van beleg en het gezag van de hovelingen, waarbij het confucianisme centraal stond, waarbij de nadruk werd gelegd op de politiek van opbouw met de nadruk op decorum en orde. Voor hem betekende de staat van beleg het resultaat van een vreedzaam bewind door de straffen te verlichten en de discipline van monarchen te benadrukken, en het gezag was anders dan het origineel omdat het gericht was op het bevorderen van de stabiliteit van de politieke macht door de benoeming van wijze onderdanen.
Hoewel Yi's ideeën buitengewoon flexibel waren, wat leidde tot problemen van ideologische identiteit, waren het verenigende ideeën die de realisatie van gerechtigheid benadrukten en erop wezen dat de bestemming van de hemel wordt bepaald door de politieke acties van de vorst. Zijn ideeën hielpen een tijdperk van confucianistische onafhankelijkheid in te luiden na de Han-keizer. Zijn ideeën waren niet alleen theoretische beweringen, maar ook belangrijke richtlijnen voor daadwerkelijke politieke operaties. Dit wordt toegeschreven aan het stabieler en duurzamer maken van de Han-politiek, in tegenstelling tot het beleid van Qin.
Yuks integratieve benadering had ook een diepgaande impact op latere denkers. In het bijzonder werd zijn methode om realpolitik toe te passen door de harmonisatie van confucianistische ideeën met andere stromingen een belangrijke maatstaf bij het bepalen van de beleidsrichting van de Han-dynastie. Deze bijdragen hebben een blijvende stempel gedrukt op het Chinese denken en de politieke geschiedenis.
