Homo sapiens is de dominante soort in ecosystemen geworden door cognitieve, landbouw- en wetenschappelijke revoluties, en heeft een onvoorstelbare evolutie bereikt door intelligent ontwerp, inclusief biotechnologie, cyborgtechniek en niet-organische techniek. Maar hun onverzadigbare honger en evolutie zonder ultiem doel waarschuwt voor een mogelijke apocalyps.
Ongeveer 100,000 jaar geleden was de in Afrika levende Homo sapiens weinig meer dan een marginale aap met een impact op het ecosysteem die vergelijkbaar is met die van een kwal die afhankelijk is van de zintuigen van de tentakel om te overleven, of een muis die overleeft van kleine stukjes voedsel om roofdieren te ontwijken. Gedurende deze tijd worstelde Homo sapiens om te overleven door zich aan te passen aan zijn omgeving, en net als andere dieren werd hij gedreven door instinct. Door de cognitieve, agrarische en wetenschappelijke revoluties werd Homo sapiens echter al snel de intelligentste soort op aarde, waardoor ecosystemen naar hun hand werden gezet. En vandaag de dag staat Homo sapiens niet alleen aan de top van de voedselketen, maar daagt hij Gods domein van ecosysteemtransformatie en -creatie uit.
Bijna 4 miljard jaar lang is al het leven op aarde geëvolueerd en uitgestorven volgens de uiterst eenvoudige wetten van natuurlijke selectie. Maar een nieuwe soort, slechts een paar miljoen jaar oud, heeft de taak op zich genomen om een transcendente schepper te worden, die de wetten van intelligent ontwerp in het ecosysteem introduceert. Auteur Yuval Harari categoriseert de methoden van intelligent ontwerp die zij toepassen in drie categorieën: biotechnologie, de opzettelijke inmenging van mensen in levende wezens; cyborgtechniek, de integratie van gedeeltelijk levenloze objecten in levende wezens; en abiotische engineering, de integratie van anorganische objecten zoals computers. Deze methoden hebben Homo sapiens in staat gesteld dingen te bereiken die nog maar 100 jaar geleden ondenkbaar zouden zijn geweest.
Biotechnologie is gebruikt om nieuwe soorten te creëren door kunstmatig twee soorten te paren die geen seksuele interesse in elkaar hebben, en om menselijke organen van dieren te verkrijgen, zoals het tot expressie brengen van koeienkraakbeengenen in de ruggen van muizen. Genetische manipulatie is gebruikt om het DNA van uitgestorven mammoeten en Neanderthalers te herstellen, waardoor ze weer tot leven komen. Gebruik maken van cyborgtechniek om menselijke lichaamsdelen zoals netvliezen, armen, benen en andere lichaamsdelen te vervangen om mensen in robots te veranderen. Creëerde computerprogramma's en virussen om een nieuwe kunstmatige ruimte te creëren, cyberspace genaamd.
De hebzucht van Homo sapiens hield daar niet op. Niet tevreden met het kunstmatig verstoren van de orde van het leven, probeerde Homo sapiens zichzelf nu verder te verbeteren. Vanaf 2005 probeerde het Blue Brain Project het menselijk brein rechtstreeks met een computer te verbinden, waardoor een soort herseninternet ontstond. Het idee was om menselijk DNA in kaart te brengen, zodat DNA-specifieke behandelingen op het individu kunnen worden afgestemd, waardoor perfecte gezondheidszorg mogelijk is. Dit is een heel ander soort evolutie dan die van natuurlijke selectie. Het is geplande evolutie door intelligent ontwerp, gedreven door het verlangen naar het eeuwige leven, dat de auteurs het Gilgamesj-project noemen. Dit verschilt van het theïstisch intelligente ontwerp en het creationisme van het christendom, het boeddhisme en andere theïstische religies, die een externe, alwetende, almachtige godheid veronderstellen.
De auteur zegt dat het onmogelijk is om te voorkomen dat Homo sapiens evolueert naar iets dat groter is dan zijzelf, een sterker goddelijk wezen, zoals ze hopen te bereiken, omdat deze evolutie wordt aangedreven door hun sterke verlangen naar onsterfelijkheid. Mary Shelley's roman Frankenstein waarschuwt voor het dreigende uitsterven van Homo sapiens en de opkomst van zijn opvolger, Homo Deus. Nadat ze radicale intellectuele vooruitgang hebben geboekt door de Cognitieve Revolutie, zullen ze zich blijven ontwikkelen in hetzelfde hectische tempo als voorheen, waarbij ze voortdurend hun rede en emoties overweldigen door de bovengenoemde methoden van intelligent ontwerp. Maar ze hebben geen ultiem doel voor de methoden van intelligent ontwerp die ze hebben ontwikkeld; hun opvolgers zullen binnenkort worden wat ze zo graag willen: Homo Deus.
Maar het zijn waarschijnlijk gewoon onverantwoordelijke goden die niet eens weten wat ze willen. Uiteindelijk zal hun eindeloze evolutie van doelloze rationaliteit tot hun ondergang leiden. En dit einde betekent niet alleen het uitsterven van individuen, het betekent het einde van alle menselijke beschavingen en technologieën, hun geschiedenis en cultuur. Als zodanig wordt de toekomst van de mens onzekerder en onvoorspelbaarder met de ontwikkeling van wetenschap en technologie, en dit is iets waar Homo sapiens voortdurend over moet nadenken en over nadenken.
Concluderend: Homo sapiens heeft een tot nu toe onvoorstelbare evolutie bereikt door hun intellectuele ontwerp en technologische vooruitgang, maar dit betekent ook serieuze uitdagingen voor hun bestaan en toekomst. Om deze uitdagingen te overwinnen, zullen mensen zelf hun eigen beperkingen moeten erkennen en naar harmonie met de natuur moeten streven. De ware vooruitgang van de mensheid zal niet louter in technologische vooruitgang liggen, maar in het bereiken van een evenwicht tussen mens en natuur.
